BORDER COLLIE
Það eru tvær mismunandi skilgreiningar á stöðluðum Border Collie til að finna út hvaða hundar eru "ræktunarlega réttir" fyrir Border Collie: Upprunalegu ISDS smalahundaprófin og svo útlit.
ISDS smalahundaprófið er enn notað í dag, þar sem hundur og stjórnandi hans safna saman hóp af fé og flytja það hljóðlega í gegnum ákveðna braut. Það eru ákveðin stöðluð atriði í þessu prófi sem stýrast af ákveðinni lotu: Innanlands eða alþjóðlegri. Fyrir báðar lotur þarf fénu að vera safnað saman eins rólega og mögulegt er án þess að það sé stressað. Fyrir innanlands lotuna, sem vanalega er haldið milli Englands, Írlands, Skotlands og Wales eru brautirnar yfir 400 ekrur. Alþjóðlegu brautirnar nota 400 ekrur fyrir réttinda raunirnar en á þriðja og síðasta degi er prófið haldið á 800 ekrum. Alþjóðlega prófið inniheldur "tvöfalda sókn" þar sem smalahundurinn þarf að sækja helminginn af fénu inn í gerði og snúa svo við til að ná í hinn helminginn. Smalahundunum þarf að leiðbeina í gegnum hindranir í mismunandi fjarlægð frá stjórnandanum og hundurinn verður að sýna hæfni til að vinna í nálægð við að koma kindunum í gerði og flokka þær í sitthvorn hópinn.
Útlit. Í næstum öllum hlutum heimsins er Border Collie hundurinn núna einnig tegund sem er sýndur á hundasýningum. Fyrir fólkið sem tekur þátt í þessum viðburðum, er Border Collie skilgreindur eftir staðli tegundarinnar, sem er lýsing á því hvernig hundurinn eigi að lýta út. Í Nýja Sjálandi og Ástralíu, þar sem tegundin hefur verið sýnd mest alla tuttugustu öldina, hefur Border Collie staðallinn búið til hunda með síðari tvöfaldan feld (snögghærðir eru leifðir), mjúk dökk augu, búk sem er aðeins lengri en hann er hár, ákveðnar "stop" línur í andliti, ásamt vinalegri og mjúkri skapgerð. Þessi týpa af Border Collie hefur orðið mjög vinsæl hjá sigursælum sýningaræktendum um heiminn allan, ásamt sýningadómurum.
Tegundarlýsingin segir að á sýningum eigi skottið að vera aðeins beigt í endann og verði að stoppa við hækilinn. Feldurinn á að vera hæfilega mikill og má vera snöggur. Border Collie á að sýna góðan svip í augunum og verður að vera gáfaður. Tegundin er orkumikil og algengasti liturinn er svartur og hvítur. Hún á að hafa mjög sterka hvöt til að smala.
Margir Border Collie unnendur gagnrýna nýtni á Border Collie í sýningarhing, vegna hættu á að ræktun til að mæta ákveðnu útliti muni leiða til þess að vinnueiginleikar þeirra fari dvínandi. Mjög fáir eigendur vinnu Border Collie hunda í heiminum taka þátt í hundasýningum, þar sem hundarnir eru ræktaðir til að mæta vinnustöðlum frekar en útlitsstöðlum. Sömuleiðis sjást hundar ræktaðir eftir útlitsstöðlum sjaldan á smalahundakeppnum nema á þeim keppnum sem haldnar eru á vegum ræktunarfélaga eins og The Kennel Club. Hundar frá báðum ræktunarstöðlum sjást í íþróttabransanum eins og hundafimi, hlýni, spori og flyballl. Hinsvegar eru þessir hundar ekkert endilega með þann útlitsstandard eins góðan eins og sýningar hundarnir þar sem ekki er farið frammá neitt slíkt í íþróttunum og heldur er ekkert víst að þessir hundar taki þátt í smalaviðburðum.
ISDS smalahundaprófið er enn notað í dag, þar sem hundur og stjórnandi hans safna saman hóp af fé og flytja það hljóðlega í gegnum ákveðna braut. Það eru ákveðin stöðluð atriði í þessu prófi sem stýrast af ákveðinni lotu: Innanlands eða alþjóðlegri. Fyrir báðar lotur þarf fénu að vera safnað saman eins rólega og mögulegt er án þess að það sé stressað. Fyrir innanlands lotuna, sem vanalega er haldið milli Englands, Írlands, Skotlands og Wales eru brautirnar yfir 400 ekrur. Alþjóðlegu brautirnar nota 400 ekrur fyrir réttinda raunirnar en á þriðja og síðasta degi er prófið haldið á 800 ekrum. Alþjóðlega prófið inniheldur "tvöfalda sókn" þar sem smalahundurinn þarf að sækja helminginn af fénu inn í gerði og snúa svo við til að ná í hinn helminginn. Smalahundunum þarf að leiðbeina í gegnum hindranir í mismunandi fjarlægð frá stjórnandanum og hundurinn verður að sýna hæfni til að vinna í nálægð við að koma kindunum í gerði og flokka þær í sitthvorn hópinn.
Útlit. Í næstum öllum hlutum heimsins er Border Collie hundurinn núna einnig tegund sem er sýndur á hundasýningum. Fyrir fólkið sem tekur þátt í þessum viðburðum, er Border Collie skilgreindur eftir staðli tegundarinnar, sem er lýsing á því hvernig hundurinn eigi að lýta út. Í Nýja Sjálandi og Ástralíu, þar sem tegundin hefur verið sýnd mest alla tuttugustu öldina, hefur Border Collie staðallinn búið til hunda með síðari tvöfaldan feld (snögghærðir eru leifðir), mjúk dökk augu, búk sem er aðeins lengri en hann er hár, ákveðnar "stop" línur í andliti, ásamt vinalegri og mjúkri skapgerð. Þessi týpa af Border Collie hefur orðið mjög vinsæl hjá sigursælum sýningaræktendum um heiminn allan, ásamt sýningadómurum.
Tegundarlýsingin segir að á sýningum eigi skottið að vera aðeins beigt í endann og verði að stoppa við hækilinn. Feldurinn á að vera hæfilega mikill og má vera snöggur. Border Collie á að sýna góðan svip í augunum og verður að vera gáfaður. Tegundin er orkumikil og algengasti liturinn er svartur og hvítur. Hún á að hafa mjög sterka hvöt til að smala.
Margir Border Collie unnendur gagnrýna nýtni á Border Collie í sýningarhing, vegna hættu á að ræktun til að mæta ákveðnu útliti muni leiða til þess að vinnueiginleikar þeirra fari dvínandi. Mjög fáir eigendur vinnu Border Collie hunda í heiminum taka þátt í hundasýningum, þar sem hundarnir eru ræktaðir til að mæta vinnustöðlum frekar en útlitsstöðlum. Sömuleiðis sjást hundar ræktaðir eftir útlitsstöðlum sjaldan á smalahundakeppnum nema á þeim keppnum sem haldnar eru á vegum ræktunarfélaga eins og The Kennel Club. Hundar frá báðum ræktunarstöðlum sjást í íþróttabransanum eins og hundafimi, hlýni, spori og flyballl. Hinsvegar eru þessir hundar ekkert endilega með þann útlitsstandard eins góðan eins og sýningar hundarnir þar sem ekki er farið frammá neitt slíkt í íþróttunum og heldur er ekkert víst að þessir hundar taki þátt í smalaviðburðum.